Page 9 - วารสารภูมิอยุธยาฉบับที่ 2.indd
P. 9
อะไร ในเมอื่ ไมไ่ ดอ้ ะไร? ในชว่ งระยะแรกดฉิ นั กไ็ มเ่ ขา้ ใจ 9
ตนเองว่าทำ� ไปเพือ่ อะไร แตเ่ มอื่ ไดท้ ำ� มากย่งิ ขึน้ ก็ทำ� ให้
ไดร้ ู้ว่าการที่จะเปน็ คนของพระราชาได้อย่างสมบรู ณน์ น้ั ภูมอิ ยธุ ยา
ต้องรู้จกั ให้ผู้อ่ืนบ้าง ไมใ่ ช่เปน็ เพียงผู้รบั เพยี งอยา่ งเดียว magazine
ดฉิ นั จงึ มคี วามตงั้ ใจทจ่ี ะเดนิ ตามรอยในหลวงรชั กาลท่ี ๙
เพ่ือใหเ้ ปน็ คนของพระราชาอย่างภาคภูมใิ จ ที ่ ๙ ตอบแทนบญุ คณุ ของพระองค์ ท�ำให้สมกับเปน็
ในหลวงรชั กาลท่ ี ๙ ทรงเป็นแบบอยา่ งในการ คนของพระราชา จนวนั หนงึ่ มโี อกาสไดร้ บั รางวลั นกั ศกึ ษา
ใช้ชีวิตในร้ัวมหาวิทยาลัยตลอดระยะเวลา ๕ ปี ใน รางวัลพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระปรมินทรม
บางครงั้ ท่ดี ฉิ นั รสู้ ึกท้อ เหน่ือย หมดกำ� ลงั ใจ เพราะต้อง หาภูมพิ ลอดลุ ยเดช ซึ่งเปน็ ความภาคภูมใิ จมากทีส่ ดุ ใน
ท้ังเรียนและท�ำกิจกรรม แต่ก็กลับไปมองพระองค์ท่าน ชวี ติ และครอบครวั มคี า่ มากกวา่ ใบปรญิ ญา เพราะไดม้ า
ท่ีทรงงานเพ่ือประชาชนทั้งประเทศ ท�ำไมพระองค์จึง จากการท�ำประโยชน์เพอื่ ส่วนรวม การท�ำคุณงามความ
ไม่ท้อ ไม่ถอย มีแต่ท่ีจะเดินหน้าไปเพื่อท�ำประโยชน์ ดี ประกอบกบั การมผี ลการเรยี นดี ดฉิ นั จึงเชือ่ มาเสมอ
ให้กับประชาชน เพื่อให้ประชาชนของพระองค์อยู่ด ี ว่าการเปน็ ผู้ปดิ ทองหลังพระตามรอยพระองคท์ ่าน วนั
กนิ ดี ถึงแมว้ ่าทางขา้ งหน้าจะตอ้ งลุยนำ้� เดนิ ปา่ หรือ หนึ่งทองจะล้นมาด้านหน้าจนสวยงามเอง
ล�ำบากมากแค่ไหน ดิฉันจึงลองมองยอ้ นกลับมาทตี่ ัวเอง จากคนของพระราชา ข้าของแผ่นดินในวันนั้น
ว่าความรับผิดชอบของเราเทียบไม่ได้กับภาระงานของ สรา้ งใหด้ ิฉนั เป็นขา้ ราชการ ข้าของแผน่ ดนิ ในวนั น้ ี จาก
ประองค์เลยสักนิด แล้วเราจะท้อถอยได้อย่างไร ดิฉัน ทีใ่ นหลวงรชั กาลที ่ ๙ เป็นผู้สร้างราชภัฏ ท�ำใหร้ าชภัฏ
จึงได้ก�ำลังใจกลับมาทุกคร้ังเม่ือเห็นพระองค์ทรงงาน สรา้ งบัณฑติ ท่มี ีคุณภาพตามรอยพระราชาในวันนี้ ดิฉัน
หนกั เพ่อื สว่ นรวม จากคนของพระราชาที่ไดร้ ับการศึกษา อบรม บม่ เพาะ
กจิ กรรมทท่ี ำ� ในมหาวทิ ยาลยั ดฉิ นั กไ็ ดแ้ รงบลั ดาล จงึ ขอเปน็ แขน ขาของพระองค์ท�ำงานเพ่อื ประโยชนข์ อง
ใจจากในหลวงรชั กาลท ี่ ๙ ทที่ รงสอนใหเ้ ราทำ� ประโยชน์ ส่วนรวม ทำ� หนา้ ที่ข้าราชการของแผ่นดนิ ทีด่ ี เป็นครทู ี่
เพ่อื สว่ นรวม ไมเ่ หน็ แกป่ ระโยชนส์ ว่ นตน ดิฉันในฐานะ ดใี หส้ มกบั ทพ่ี ระองคไ์ ดฝ้ ากเดก็ ๆ ไวใ้ หส้ งั่ สอนเขาใหเ้ ปน็
คนของพระราชา ข้าของแผน่ ดนิ จงึ ขอเป็นแขน ขาของ คนดี คนเกง่ เตบิ โตมาทำ� ประโยชนเ์ พอื่ สงั คมและประเทศ
พระองค์ท่ีจะสานงานของพระองค์ต่อไป ท�ำทุกอย่าง ชาต ิ ตลอดชวี ติ ของดฉิ ันจะเดนิ ตามรอยพระองคต์ ่อไป
ที่เป็นประโยชน์ของส่วนรวมโดยไม่หวังรางวัลหรือสิ่ง และขอเปน็ ขา้ รองพระบาททุกชาติไป ◆
ตอบแทนใดๆ เพราะพระองค์ทรงสอนว่าเม่ือมีโอกาสที่
จะท�ำ ก็ควรเต็มใจท�ำ ไม่จ�ำเป็นต้องต้ังข้อแม้เพ่ือน�ำ
มาเป็นเครอื่ งกดี ขวางในการท�ำงาน ดฉิ นั จึงไมเ่ คยคิดว่า
ท�ำไปแล้วจะมีใครรเู้ หน็ หรือไม ่ เพราะพระองค์ทรงเป็น
เป็นต้นแบบในการเป็นผปู้ ิดทองหลงั พระ ที่ถึงแม้ว่าจะ
ไม่มใี ครเหน็ แตเ่ ราเห็น เราสามารถสรา้ งองค์พระนัน้
ใหส้ วยงามได้ ถึงแมจ้ ะเปน็ เพยี งดา้ นหลงั ก็ตาม แล้ววัน
หน่ึงจะรู้เองว่าองค์พระจะสวยงามต้องปิดทองด้านหลัง
ดว้ ยเชน่ กัน
ทุกๆครั้งที่ท�ำงานเพื่อส่วนรวม ถึงแม้จะมี
ความเหน็ดเหน่ือย แต่ก็มีความสุขเม่ือได้ท�ำทุกครั้ง
ทกุ สง่ิ ทไ่ี ดท้ ำ� ฝงั ลกึ ในจิตใจวา่ จะทำ� ถวายในหลวงรชั กาล
